چه رازی در عزای اربعین است - شعر

به راستی چه رازی در عزای اربعین است ؟!

 

 

ندانم این چه داغی بر زمین است

چه رازی در عزای« اربعین »است؟  

جفــا کردند بر آل پیمبــــر (ص)

چرا دلهای دشمن پر زکین است؟

که لعنـت بر  یزیــد و خاندانــش

مگراین قوم ظالم بر چه دین است؟!

زنـــان را بنگـــر و دیگـــر مپــرسید

چــرا آه دل زینـــب غمیـــن است

رقیــــه پس چرا با کاروان نیست؟

مزارش در کدامین سرزمین است؟

سکینه غرق ذات ذوالجـلال است

چرا پس ناله اش صوت حزین است

همان‌مردی‌که گردآلود وخسته است

امام ماست ؛ زین العابـــدین است

حسینم کو ، اباالفضلم کجـا رفت

علی اکبر چرا نقش زمین است

چرا قاسم به دشت کربلا نیست

علی اصغر چرا قطع الوتین است

ز عاشــورا و تـــا روز قیـــــامت

دگر این خاندان با غم قرین است

چرا این ظلم بر این خانــدان شد

چو اولاد امیـرالمؤمنـین است؟!

چه سنگین‌است داغش این مصیبت

بگفتا در ره احیـای دین است

خدایا این چه رسـم روزگار است

که شیعه زیر ظلم کافــرین است

 

---

 حمیدرضا فاطمی

اربعین حسینی 1433- شنبه 1390/10/24 شمسی  

این شعر را امروز یادداشت کردم. برای نوحه اربعین مناسب است .

امشب آمار بازدید وبلاگم را بررسی کردم دیدم یک شیعه مومنی از کانادا جستجو کرده بود: «یک بیت شعر در مورد اربعین»  و با این جستجو به وبلاگ رسیده بود. من هم تصمیم گرفتم این ابیات ناقابل را در وبلاگ بگذارم تا اریعینی دیگر اگر کسی آمد مخصوصا از راه دور ، دست خالی برنگردد. التماس دعا (24 دی ماه 1390)

دریافت شعر در قالب pdf

موضوعات مرتبط: امام حسین (ع) و کربلا و محرم، اربعین

طبع مى‏ خواهد که وصف زینب کبرى کند

 طبع مى‏خواهد که وصف زینب کبرى کند

چون در مورد حضرت زینب کبری (سلام الله علیها ) شعری نداشتم و از طرفی دوست داشتم مطلبی راجع به آن بانوی بزرگوار در وبلاگم قرار دهم لذا شعری از شاعر بزرگوار جناب آقای -- عباس رسولی -- برگزیدم .

عذر شعر نگفتن امثال مرا هم ایشان در بیت اول آورده است !

طبع مى‏خواهد که وصف زینب کبرى کند

لیک، قطره  کى تواند صحبت از دریا کند؟

 

توسن طبعم در اینجا پاى در گل مانده است

مرغ بى ‏پَر چون سفر بر عرصه عُنقا کند؟

 

نطق گویا عاجز است از شرح و ذکر وصف او

کى تواند خامه مدح آن ملک ‏سیما کند؟

 

جد پاکش مصطفى، باب کبارش مرتضاست

مادرش زهرا که مدحش ایزد یکتا کند

 

چون حسین و چون حسن دارد برادر، هر یکى

ناز بر موسى بن عمران، فخر بر عیسى کند

 

در شهامت ‏بود وارث بر على مرتضى

همت والاى او تفسیر «کرّمنا» کند

 

دختر زهرا که در حجب و حیا و عصمتش

نقش مادر را به خوبى در جهان ایفا کند

 

در شجاعت چون حسین و در صبورى چون حسن

در عبادت پیروى از مادرش زهرا  کند

 

دُر دریاى عفاف و گوهر گنج ‏حیاست

عفتش یاد از حیاى مریم عذرا کند

 

گاه  در آغوش گیرد اصغر لب تشنه را

تا بخوابد آب را در خواب خود رؤیا کند

 

گاه دلدارى دهد بر مادران سوگوار

گاه دلجوئى ز آل و عترت طاها کند

 

گاه آید بر سر نعش برادر از خِیم

از ته دل ناله و فریاد و  واویلا  کند

 

گاه هم  گیرد ز دست دختران بى ‏پناه

از خیام سوخته رو جانب صحرا کند

 

کیست چون زینب کسى کو در دیار کربلا

ناله جانسوز او تاثیر در دلها  کند؟

 

کیست چون زینب که با یک جلوه از نور رُخش

رخنه ‏ها در قلب موسى، در دل سینا کند؟

 

کیست چون زینب که در راه رواج  دین حق

مو به مو برنامه دین خدا اجرا  کند؟

 

کیست چون زینب کسى کو در ره دین خدا

در جهان دار و ندار خویشتن اهدا کند؟

 

کیست چون زینب کسى کو با اسیرى خودش

خون پاک کشتگان کربلا احیا  کند؟

 

کیست چون زینب که با تدبیر مظلومانه‏ اش

دشمن پست و زبون را تا ابد رسوا کند؟

 

کیست چون زینب کسى کو در میان دشمنان

چون على مرتضى در نطق خود غوغا کند؟

 

کیست چون زینب که در بزم یزید بى ‏حیا

خطبه‏ اى ایراد کرده محشرى برپا  کند؟

 

کیست چون زینب که او با یک کلام آتشین

تنگ و تاریک این جهان در دیده اعداء کند؟

 

دختر شیر خدا بود و خودش هم شیر بود

کس ندیده شیر را  کز روبهان پروا  کند

 

در جهان املاء دین را کرده انشاء مو به مو

کیست چون زینب که این املاء را انشاء کند؟

 

پیروى باید کند از دخت زهرا و على

هر که مى‏خواهد که راه دین حق پیدا  کند

 

روز محشر گر به شکوه لب گشاید بى ‏گمان

محشرى دیگر به پا در محشر کبرا کند

 

دشمنانش در سقر سوزند در نار غضب

دوستانش هم مقر در سایه طوبی  کند

 

اى «رسولى‏» غم مدار از گیر و دار روز حشر

دختر زهرا   اگر از راه  لطف ایما  کند

شعر: عباس رسولی

منبع تصویر و شعر :  سایت تبیان پنج شنبه 10/2/1388-3:10

گریه امام زمان (عج الله تعالی فرجه) بر اسیری زینب (سلام الله علیها)

اشعار فاطمی - گریه امام زمان (عج الله تعالی فرجه) بر اسیری زینب (سلام الله علیها)

گریه امام زمان (عج الله تعالی فرجه) بر اسیری زینب (سلام الله علیها) حاج ملا سلطانعلی، که از جمله عابدان و زاهدان بود، می گوید:

«در خواب به محضر مبارک امام زمان (ع) مشرف شدم، عرض ‍ کردم: مولای من! آنچه در زیارت ناحیه مقدسه ذکر شده است که«فلانذبنک صباحا و مساء و لابکین عینک بدل الدموع دماء»صحیح است؟

فرمود: آری!

گفتم: آن مصیبتی که در سوگ آن، به جای اشک خون گریه می کنید، کدام است؟ آن مصیبت علی اکبر است؟ فرمود: نه! اگر علی اکبر زنده بود، او هم در این مصیبت، خون گریه می کرد!

گفتم: آیا مقصود مصیبت حضرت عباس (ع) است؟ فرمود: نه! بلکه آن حضرت عباس هم در حیات بود، او نیز در این مصیبت خون گریه می کرد!

پرسیدم: پس این کدام مصیبت است؟ فرمود:«مصیبت اسیری عمه ام زینب (س) است.»

منبع :http://www.ashoora.ir 

تصاویر زیبا از مراسم اربعین حسینی در کربلا 1393

 حسین‌بن‌ثُویر می‌گوید: امام صادق (ع) فرمودند: ای حسین! کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین‌ابن‌علی (ع) باشد. اگر پیاده رود، خداوند منّان به هر قدمی که برمی‌دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌فرماید. تا زمانی که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک‌وتعالی او را از رستگاران قرار می‌دهد. تا وقتی‌که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب می‌فرماید. تا زمانی که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته‌ای نزد او آمده و می‌گوید: رسول خدا (ص) به تو سلام می‌رساند و به خطاب به تو می‌فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته‌ات آمرزیده شد.

 

 

 

 

 

موضوعات مرتبط: امام حسین (ع) و کربلا و محرم، اربعین