این طرح زیبا را در سالهای قبل با استفاده از پرگار و خودکار در ۴ رنگ ترسیم کرده ام. طرح و ایده آن هم از فکر خودم بوده نه کپی کنم.
حالا به جهت دفاع از حریم قدسی نبوت و پیامبر اکرم (ص) آن را در وبلاگ منتشر می کنم.
در قرآن کریم در چهار آیه کلمه محمد (ص) آمده است که این چهار آیه با ترجمه آن در ادامه درج شده است:
شعر علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان
چو علی که می تواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را
به دو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
به امید آن که شاید برسد به خاک پایت
چه پیام ها سپردم همه سوز دل صبا را
چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایی بنوازد آشنا را»
ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا
شعر علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را با صدای محمد اصفهانی
خواب آیت الله مرعشی نجفی و دستخط شاعر در ادامه مطلب
کارت پستال موزیکال با شعر علی ای همای رحمت
سیزده رجب میلاد با سعادت مولی الموحدین و امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب (علیه السلام) بر تمامی شیعیان آن حضرت و بلکه برهمه مسلمانان و تمامی مردم آزاده ی جهان مبارک باد !
دهم رجب سالروز شهادت حضرت امام علی النقی (ع)، امام دهم شیعیان جهان تسلیت باد
به گزارش خبرنگار ایکنا، محسن کاویانی، شاعر جوان آیینی‌سرا، به مناسبت سالروز شهادت امام هادی‌النقی(ع) سی بیت از غزل مثنوی تازه سروده خود را به غریب سامرا(ع) تقدیم کرد. وی این غزل را برای انتشار در اختیار خبرگزاری ایکنا قرار داد؛
ای آنکه هستی‌ام شده‌ای از قدیم‌ها
ای عاشق تو حضرت عبدالعظیم‌ها
با گَرد و خاک صحن تو ادغام شد گِلَم
ویران شده چُنان حرمَت بار‌ها دلم
تاریکی جهانِ مرا نورِ مُطلقی
ای جان فدایِ رویِ تو یا ایها النقی
در گوشه گوشه همه عالَم نوشته‌اند
بنگَر که در متون کهن هم نوشته‌اند:
از بس که سبکِ بَخشش و لطفش جوادی است
گاهی توکل مُتوکِل به هادی است
بی‌شک همیشه بخشش تو عاری از چراست
ثروت همیشه نزدِ گدایان سامراست
ای خاکِ پات سُرمه چشم امیر‌ها
سَر می‌نهند پای قدوم تو شیر‌ها
بعد از تو بس که دل به تو حس نیاز کرد
«صوفی نهاد دام و سَرِ حُقه باز کرد»
یک عده با تو گر چه کمی هم قبیله‌اند
در پُشتِ دین و اسم شما غرق حیله‌اند
بیزارم از تمامی ارباب‌های شهر
دلخسته‌ام ز جعفر کذاب‌های شهر
با سیبِ سرخ حیله همه ناتوان شدیم
ننگا به ما که آدمک این و آن شدیم
از بس که خیری از همه عالم ندیده است
این جامعه به جامعه خواندن رسیده است
آقا؛ پدر بزرگ گُل آخرین تویی
یعنی برای خواندن او بهترین تویی
تا از قفس تمام جهان را رها کنی
باید خودت برای ظهورش دعا کنی
با یک دعای خود غم ما را مهار کن
با یک دعای خود دل ما را بهار کن
بی‌تو بهار قسمت مردم نمی‌شود
هادی اگر تویی که کسی گُم نمی‌شود
هادی شدی که بر همگان سر شویم ما
هادی شدی که از همه برتر شویم ما
هادی شدی که جَلدِ غم سامرا شویم
هادی شدی شما که کبوتر شویم ما
گمراه شد هر آنکه از این طایفه جداست
هادی شدی که پیرو حیدر شویم ما
هادی شدی که فاتح دل‌ها شوی و بعد
از عاشقان فاتح خیبر شویم ما
هرکس غلام خان شما شد امیر شد
هادی شدی که خود همه دلبر شویم ما
هادی شدی که در همه کوچه‌های شهر
از بانیان روضه مادر شویم ما
زخم زبان زدن به تو جور است دائماً
وقتی که هم علی شده‌ای هم ابالحسن
آه‌ای امامِ شاعرِ ما شاعران سلام
ای چارمین علی! گُل حیدر نشان سلام
ای نام دلبرانه تو ذکر ناب ما
یک قطره از غدیریه ات شد شراب ما
گفتم شراب و ذهن من انگار پَر کشید
هی جرعه جرعه روضه سر بسته سر کشید
دنیای شعر و شاعری‌ام بی‌شراب باد
بزم شراب دفتر شعرم خراب باد
شعرم به سر رسید و به پای تو اشک ریخت
وقت گریز شد به کجا می‌توان گریخت؟
دندان گرفته‌ام به جگر! روضه‌خوان بس است
تنها برای کشتن ما خیزران بس است
ای کشته حسادت دنیا حسین جان
ای تشنه مُقطَع الاعضا حسین جان
شاعر: محسن کاویانی
