خاطره پدرم از حاج شیخ علی محمد نجفی بروجردی (ره)

پدرم همیشه این خاطره را تعریف می کرد که در سال ۱۳۵۲ وقتی خواستم بروم سفر حج، برای حلال کردن مالم رفتم خدمت آشیخ علی محمد نجفی بروجردی (ره) . آن زمان ایشان مرجع تقلید مردم بروجرد و مناطق اطراف بودند. یک طلبه ای آمد درخواست شهریه داشت. بهش گفت فرزندم من که از خودم مالی ندارم .‌اگر مؤمنین بیایند خمس مالشان را پرداخت کنند من هم بین شما توزیع می کنم. 

من گفتم حاج شیخ من می‌خوام برم سفر حج اومدم مالم را حلال کنم‌ . گفت چی داری؟ گفتم یک خانه و یک مغازه در روستا. گفت خانه‌ که محل زندگیته ، مغازه هم وسیله کسب و‌ کارت. پول نقد چقدر داری ؟ گفتم ۴۰ هزار تومان. گفت خب خمسش میشود ۸ هزار تومان.‌ ۵ هزار تومان پول با خودم برده بودم . گفتم این ۵ هزار تومان ، دو هزار تومان هم فردا میارم خدمتت. 

ضمنا روستای ما نیاز به یک غسالخانه دارد. گفت چقدر هزینه می برد. گفتم ۸۰۰ تومان. گفت خب اونو هزینه کن. گفتم یک پیرزن هم در روستای ما هست که کسی را ندارد و درآمدی هم ندارد‌ . گفت خب ۲۰۰ تومان هم به او بده.

همانجا مبلغی را هم به آن طلبه داد. 

پدرم هروقت خاطره حجش را تعریف میکرد یا ذکر خیر آشیخ علی محمد بروجردی (ره) به میان می آمد این خاطره را برایمان تعریف می کرد.

شادی روح هر دوی آن عزیزان صلواتی هدیه کنید.

#اشعار_فاطمی 🌸🌼🍀

💠 @fatemi84 

🌍 fatemi84.blog.ir