راه ما راه امام خمینی(ره) است و در این راه با همه قدرت و قاطعیت خود حرکت خواهیم کرد. مقام معظم رهبری
گنبد مینا
گنبدت گر به قد گنبد مینا بشود
یا منارت به بلنـــدی ثریا بشود
یا حریم حرمت وسعت دریا بشو
کی بگیرد به دل خسته ی ما جای تو را
کی نمایش بدهد رتبــه ی والای تو را
ما ز فقـدان تو احساس یتیمی کردیم
گریه در فرقت آن روح رحیمی کردیم
بعد تو بیعـت با یار صمیـمی کردیم
زچه رو صبح کنم این شب یلدای تو را
چون فراموش کنم آن رخ زیبای تو را
عاشقانت به جماران به سر و سینه زدند
عارفـان در حرمت گریه ی دیرینه زدند
دشمنان لاف پشیمان شدن از کینه زدند
از زبان که بگویـم غم عظمای تو را
به چه حرفی بنویسم همه معنای تو را
اینک ای یار سفرکرده که رفت از بر ما
در فراق تو شـده خاک عـزا بر سر ما
لیک بعد از تو شده خامنه ای رهبر ما
به چه سودا بکنم عشـق و تمنای تو را
تا که تسکین بدهد این دل شیدای تو را
این ابیات را در طول سالیان سال ( از 1369 تا 1387 ) سحرگاهان در کنار حرم ملکوتی آن امام عزیز سروده ام .
حمیدرضا فاطمی - 14 خرداد 1387 شمسی
خاطره نوشتن این شعر :
در سالهای اول رحلت حضرت امام (ره) شبهای زیادی را در حرم مطهرش سحر می کردم. ایام سالگرد ، شبهای عاشورا ، شب عید غدیر ، و ...
تا اواخر شب نماز و دعا و عزاداری و زیارت نامه و ... آخر شبها یکی دوساعت گوشه ای می خوابیدم و بعد نزدیکی های سحر بیدار می شدم. صدای زیبای قرآن و اذان در گوش دلم حال و هوای عجیبی به پا می کرد. می رفتم بیرون برای وضو . گنبد و مناره های زیبا و نورانی حرم دلم را می ربود. یادش بخیر ! مرحوم حاج احمد آقا (فرزند گرامی حضرت امام (ره) ) می آمدند نماز صبح را به جماعت با ایشان می خواندیم. خیلی با صفا و با حال بود.
بعد از نماز ، بین الطلوعین می رفتم در محوطه حرم و زیبایی طلوع آفتاب از یک طرف و زیبایی گنبد و گلدسته های حرم از طرف دیگر یاد و عظمت و نورانیت آن امام بزرگوار را در دلم عمیق تر می کرد.
آنجا بود که این مصرع های اول این شعر در ذهنم نقش بست.
دفعات بعد که می رفتم شعر تکمیل تر می شد تا بالاخره یک شعر کامل شد.
(معنی بند اول این است که اگر گنبد تو به اندازه گنبد مینا بشود و گلدسته های تا اوج فلک بلند باشند و وسعت حرمت به اندازه وسعت دریاها باشد باز هم نمی توانند جای خالی تو را در دلهای خسته و داغدار ما پرکنند و نمی توانند عظمت و بزرگی تو را به نمایش بگذارند!)
اینها کی می توانند جای خالی تو را در میان ما پر کنند.
غم فراق تو در باورم نمی گنجد.
التماس دعا
داغی بزرگ بر دل دنیا گذاشتی
صبر زمانه را به تماشا گذاشتی
ای سرو سرفراز، چرا زود، ناگهان
از خاک سر به دوش ثریّا گذاشتی
جایت نبود روی زمین ای بزرگ مرد
رفتی و پا به عرش معلّیٰ گذاشتی
در ساحل سپیده دم از شوق جام وصل
دستی به روی شانه دریا گذاشتی!
ناگاه زخم کوچ نفسگیر خویش را
در امتداد خاطره ها جا گذاشتی
آه ای طبیب خسته دلان با گلاب اشک
درد فراق را به دل ما گذاشتی
عمری نفس به شوق ولایت زدی و بس
یعنی قدم به راه تولا گذاشتی
آه ای شهید! حال تو را غبطه می خوریم
وقتی قرار با گل زهرا گذاشتی
پرواز تو به مقصد تبریز بود یا
رفتی و جان به مشهد دل ها گذاشتی
آه ای شهیدِ خادمِ جمهور تا ابد
داغی بزرگ بر دل دنیا گذاشتی
عنوان: سید الشهدای خدمت
شعر از : محمدمهدی عبداللهی
ترانه شاه خراسانیم با نوای دلنشین خواننده تاجیکستان“دولتمند خُلف”
تقدیم شما و عاشقان حضرت مولا :
شاه پناهم بده ؛
خسته ی راه آمدم
آه نگاهم مکن ؛
غرق گناه آمدم ...
غرق گناه آمدم !
متن کامل شعر شاه خراسانیمالسلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)
مشهد آن شهر علی موسی الرضا
آن که باشـد قبلـــه حـاجـات مـا
تا به مشهـد پای کوبـان می رویـم
در حرم با چشم گریـان می رویـم
قطعـه ای از خاک زیبــای بهـشـت
بهـتـر از هر معبـد و دیر و کنـشت
قطعـه ای از خاک زیبــای بهـشـت
وصـف آن را بـا طــلا بـایـد نـوشـت
اگر فرصت دعایی یافتید ما را هم از دعای خیر خود فراموش نکنید...
امید استجابت
این دو بیت را در کنار ضریح قشنگ آقا امام رضا (ع) گفته ام:
============================
بر امیـد استجـابت آن قـدر در می زنم
درهوای کوی عشقت بال و هم پرمی زنم
تا برآری حاجتم را از سر جود و سخا
بر ضریحت بوسـه ها با دیـدۀ تر می زنم
============================
به وقت باز گشتن از زیارت
چو من اندر حرم پا می گذارم
کنار آن ضریح سبـز و زیبـا
دلـم را پیش تو جا می گذارم !
حمید رضا فاطمی - تابستان 1385
=======================
شبکه امام رضا (ع) (سایت اینترنتی )
یک خاطره :
وقتی فرزند عزیزم به سن دو سال و نیم رسیده بود او را به پابوس امام رضا(ع) بردیم؛ یک روز از خیابان آیت الله شیرازی به سمت حرم رفتیم . آفتاب زیبای بعد از ظهر پاییزی ، زیبایی گنبد و بارگاه امام (ع) را دو چندان کرده بود . بچه ام اصرار کرد که گندم بخریم ولی من توجهی به این کار نداشتم. بالاخره به اصرار او کمی گندم از آن اطراف خریدیم و وارد حرم شدیم .
دم درب ورودی ایستادیم ، به بچه ام گفتم : به امام رضا سلام بکن ! من و مادرش سلام دادیم و بچه ی عزیزم با آن صدای قشنگ و معصومانه اش گفت :
ای امام رضا ، سلام ! سلام ! برات دونه آووردم ! برا کبوترات دونه آووردم !...
و این جملات را چنان صمیمانه بیان میکرد که اشک از چشمان ما جاری گشت و هنوز هم بعد از چند سال هر وقت یاد آن لحظه می افتیم چشمانمان پر از اشک میشود ....التماس دعا
اشعاردیگران : علی ابن موسی الرضا در شعر شاعران و عاشقان
السلام علیک یا فاطمه المعصومه (س)
آن بانویی که دختر موسی بن جعفر(س) است
دخت علی و فاطمه ، بنت پیمبر (ص) است
مـهـتـابی از تـلألـو خـورشـیـد انـبـیــا اسـت
یک فاطمه است و زاده ی زهرای اطهر است
او را لقب به حضرت معصومه (س) داده اند
در پاکدامنی چو همانند مادر است
با کاروانی از مدینـه بیـامد به سمت قم
قصـدش رضـای خالـق و شـوق بـرادر است
او خـواهــر امــام رضــا ، ثامـن الحـجج (ع)
هم عمـّه ی امـام جـواد اسـت و مهـتر است
دریافت شعر در قالب پی دی اف pdf 
دریافت شعر در قالب عکس jpg
ویژگیهاى حضرت معصومه (س)
ولادت با سعادت حضرت معصومه(س) بر همه دختران خوب مبارک باشه
حضرت امام رضا (ع) به قولی 17 برادر و 19 خواهر دارند که در میان خواهران، تنها حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) خواهر ابوینی (یعنی خواهر پدری و مادری ) ایشان هستند . به همین خاطر و به جهت کرامت و بزرگواری که از آن برخوردار بودند در نزد پدرشان حضرت امام موسی کاظم (ع) و برادرشان امام رضا (ع) و برادر زاده شان حضرت امام جواد (ع) از موقعیت ممتاز و ویژه ای برخوردار بودند.
روز دختران گرامی باد
پیرم و موی سرم برف تموز
یاد عهد مکتبم در دل هنوز
یاد باد آن روزگاران یاد باد
صحبت آموزگاران یاد باد
یاد همه معلمان عزیز و استادان گرامیم بخیر باشه
معلم کلاس اول که اسمش یادم نیست
معلم کلاس سوم و چهارم دبستان که قبل از انقلاب با چادر مشکی می آمد ، خانم برهانی
معلمی که به ما چند سوره قرآن یاد داد
یاد همه شون بخیر
