اشعار فاطمی (جدید)

روز آخر ماه سنه دویست و بیست بنابر مشهورحضرت امام محمد تقى علیه السلام به زهر معتصم در بغداد شهید شد و این بعد  از دو سال و نیم تقریباً از فوت مأمون گذشته بود چنانکه خود آن جناب میفرمود: اَلْفَرَجُ بَعْدَ الْمَأمُونِ بِثلثینَ شَهْراً ؛ و این کلمه مُشْعِر است بر آنکه آن حضرت از سوء معاشرت مأمون در کمال اذیّت و صدمه بود که مرگ خود را فَرَج و گشایش خود تعبیر نموده؛ چنانکه پدر بزرگوارش حضرت امام رضا علیه السلام در زمان ولایتعهد خود نیز چنین بوده و در هر جمعه که از مسجد جامع مراجعت مى فرمود به همان حالى که عرق دار و غبارآلوده بود دستها را به درگاه الهى بلند مى کرد و مى گفت اِلهى اگر فَرَج و گشایش امر من در مرگ من است پس همین ساعت در مرگ من تعجیل فرما و پیوسته در غم و غصّه بود تا از دنیا رحلت فرمود.

و حضرت امام محمّد تقى علیه السلام در وقتى که وفات کرد از سنّ شریفش بیست و پنج سال و چند ماهى گذشته بود قبر شریفش ‍ در بقعه مبارکه کاظمیّه در پشت سر جدّ بزرگوارش حضرت امام موسى علیه السلام واقع است .

مرتبط: امام جواد (ع)