دست محبت مادر ، دست محبت خداست.
اما افسوس که ما دیر متوجه می شویم.
این دوبیتی را هنوز در جایی ننوشته ام. برای مادر عزیزم سرودم . پس تقدیم به همه مادرانی که جایشان در میان ما خالی است:
تو رفتی و صفای خانه هم رفت
که جای خالیت پرکردنی نیست
هنوز باور ندارم رفتنت را
که دوری تو باور کردنی نیست!
1391/1/3 شمسی
شادی روح همه مادرا صلوات
سال 90 دو تا مادر از دست دادم. یکی مادر عزیز خودم در بهار و یکی هم مادر خوب همسرم در زمستان که او هم با زحماتش حق مادری به گردنم داشت.
البته نمی خواستم ناراحتتون کنم ولی حالا که روز شهادت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها ) است می نویسم. دوستان وبلاگی در همه خوشی ها و ناخوشی ها در کنار هم هستند. گاه شده غمها و ناراحتی ها و بیماری ها و مشکلات همدیگر را با دعا و توسل حل می کنند.
راستش آدم تا وقتی کنار خانواده و اطرافیانش هست خیال می کنه همیشه هستند و به قول معروف مرگ مال همسایه است! اما وقتی از دستشون میده تازه می فهمه که چه نعمت بزرگی بودند و ما قدرشون رو نمی دونستیم. مخصوصا پدر و مادر و مخصوصا مادر .
این را نوشتم تا اول دوستان قدر خانواده و پدر و مادران عزیزتونو بیشتر بدونید ، اونها رو اصلاً ناراحت نکنید و هرکاری که از دستتون برمیاد در حق اونها کوتاهی نکنید. دوم اینکه برای مادران عزیز من هم فاتحه ای با سه تا قل هوالله بخونید و برای غفران و رحمت الهی اونها و همه مومنین دعا بکنید.
خداوند همه رفتگان شما را هم غریق رحمت خودش کند و با اهل بیت عصمت و طهارت (ع) محشور نماید.
سال نود با همه سختی اش رفت و بشد از پی بدبختی اش
غصه به آرامش من پا گذاشت داغ دو مادر به دلم جا گذاشت
چرخ ز ما « گوهر دریا » گرفت مهر و محبت همه از ما گرفت
اردیبهشت 1391
