اشعار فاطمی (جدید)

ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام و روز جوان مبارک باد

زندگینامه حضرت علی اکبر (ع)

علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب مشهور به حضرت علی اکبر در سال 33 هجری قمری، همزمان با دوره خلافت عثمان در مدینه چشم به جهان گشود. پدر ایشان امام حسین علیه السلام و مادرش لیلا بنت ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی بود. حضرت علی اکبر از نظر ظاهر بسیار شبیه به جدش رسول خدا بود. آنطور که در برخی از منابع تاریخی او نخستین شهید از قوم بنی هاشم است که در روز عاشورا به شهادت رسید و در کنار پدر گرامی خود اما حسین بن علی در کربلا به خاک سپرده شد.

لقب و کنیه

آنطور که در منابع تاریخی آمده است لقب او را اکبر و کنیه اش ابوالحسن ذکر کرده اند.

همسر حضرت علی اکبر (ع)

در برخی از منابع و زیارت عبارت “السلام علی اولادک” درباره حضرت علی اکبر مشاهده می شود که نشان دهنده زن و فرزند داشتن ایشان است. در بعضی از منابع درباره به شهادت رسیدن فرزندان ایشان گفته شده است. با این وجود در هیچ یک از منابع تاریخی نامی از همسر حضرت علی اکبر وجود ندارد.

ویژگی های شخصیتی حضرت علی اکبر (ع)

حضرت علی اکبر از نظر اخلاق و سیره به جدش رسول خدا (ص) بسیار شبیه بود که حسین علیه السلام هنگام حضور حضرت علی اکبر در دشت کربلا فرمود: «خدایا شاهد باش که پسری بر آنان ظاهر شد که از نظر اخلاق و استدلال شبیه ترین مردم به رسول خدا است. و چون به چهره رسولت اشتیاق می کردیم، به چهره او می نگریستیم.

حضرت علی اکبر علیه السلام به عنوان یکی از شاخص ترین نمونه های کمال، پاکی، شجاعت و مردانگی است. آنطور که برخی منابع گفته اند حتی معاویه بن ابی سفیان نیز حضرت علی اکبر را مناسبترین شخص برای حکومت می دانست، زیرا معتقد بود ویژگی هایی همچون شجاعت بنی هاشم و سخاوت بنی امیه در او وجود دارد.

سخاوت حضرت علی اکبر علیه السلام

یکی از صفات مشهور حضرت علی اکبر علیه السلام سخاوت ایشان بوده است و در خصوص این ویژگی ایشان روایات فراوانی موجود است. زمانیکه برای اولین بار آب را در دشت کربلا بر امام حسین علیه السلام بستند، حضرت علی اکبر با از جان گذشتگی در کنار چند تن دیگر از یاران به سپاه دشمن حمله کردند و برای کاروان آب بردند.

شهادت حضرت علی اکبر (ع)

حضرت علی اکبر علیه السلام در روز عاشورا حضوری فعال داشتند و در طول مبارزه خود با سپاهیان دشمن 200 نفر از افراد عمر سعد را به هلاکت رساندند. اما ایشان به دست ممره بن منقذ عبدی مجروح شد و به این ترتیب دشمن توانست بر وی غلبه کرده و او را به شهادت برساند.

زمانیکه امام حسین علیه السلام در کنار تن بی جان حضرت علی اکبر رسید، گروهی که ایشان را به شهادت رسانده بودند مورد نفرین قرار داد و گفت: “قَتَلَ اللّهُ قَوْماً قَتَلوک و فرمود:« عَلَی الدُّنیا بَعْدَک الْعَفا؛ پس از تو ای پسرم! افّ بر این دنیا باد.” سپس مشتی از خون ایشان گرفت و بر آسمان پاشید، اما قطره ای از آن روی زمین نریخت! سپس از جوانان بنی هاشم خواست که بدن مبارک پسر را به کنار خیمه ها برسانند.

شهادت ایشان در روز دهم ماه محرم سال 61 هجری قمری در واقعه ای که در کربلای معلی اتفاق افتاد در کنار پدر گرامی خود امام حسین (ع) و یاران ایشان به شهادت رسید و در کنار مرقد پدر به خاک سپرده شد. طبق اطلاعات موجود در منابع تاریخی تنها تن مطهر ایشان در این ضریح واقع است و سر حضرت علی اکبر و دیگر یاران امام حسین از جمله حبیب بن مظاهر در قبرستان باب الصغیر به خاک سپرده شده است. علت شش گوشه بودن ضریح مطهر سید الشهدا نیز همین است. سن او در هنگام وفات 25 سال و در برخی روایات 28 سال ذکر شده است.